Szamotuły 100 lat temu 4 grudnia 1923 r.
0
0
0
Szamotuły 100 lat temu 4 grudnia 1923 r.
Gazeta Szamotulska wydanie nr143 z 8 grudnia 1923 r. „Miasto nasze z dalszą okolicą wita dziś radośnie księcia kościoła katolickiego, najwyższego Dostojnika Rzeczypospolitej J.E.Ks. Prymasa i Kardynała Dr. Edmunda Dalbora.„
Szamotuły 100 lat temu 4 grudnia 1923 r.
Przybywa do nas arcypasterz, którego pieczy podlega archidjecezja gnieźnieńsko poznańska, gości wśród nas wysoki dygnitarz Kościoła katolickiego, aby nas w wierze umocnić i podsycić płomień miłości bliźniego. Chrystusowy Kościół katolicki jako najszczytniejsze swe zadanie na ziemi, w myśl przykazania „miłuj bliźniego twego, jak siebie samego” wysuwa i od wieków głosi zasadę wzajemnej miłości bliźniego ludów i narodów całego świata.
Wobec Boga jesteśmy wszyscy równi, a odznaczać nas mogą tylko dobre uczynki, które w Imię Chrystusa spełniamy dla naszych bliźnich. Jakżeż jednak życie nasze jest jeszcze dalekie od tego chrześcijańskiego ideału! To też czując to wielcy i maluczcy garną się do naj wyższego naszego Przedstawiciela Kościoła miłości, by od Niego zaczerpnąć nowych sił do uczciwego życia w tych ciężkich warunkach dnia powszedniego, które coraz bardziej rodzą samolubstwo i utrudniają stosunki między ludami.
Od wieków już czerpali wierni światło i siłę moralną z listów pisanych przez Apostołów i Ojców Kościoła do poszczególnych miast i okolic. Dzisiaj nie tylko duchem, ale i ciałem staje pośród nas najwyższy wódz duchowy, który błogosławiąc nam i naszym zbożnym przedsięwzięciom, przez udzielenie św. Sakramentu bierzmowania dziatwę i niejednego ze starszych będzie parował na rycerza wiary i miłości.
Prastara świątynia nasza napełni się potężnymi akordami i zabrzmi dostojna pieśń „Te Deum laudamus”. Połączmy się duszą całą z tym hymnem, by Bogu podziękować za Polskę i dobrodziejstwo, że oczy nasze oglądają Wysłannika Kościoła miłości i przebaczenia. Ciąg dalszy na screenach…
